1e blog: Introductieweek
Blijf op de hoogte en volg Elise
23 November 2014 | Zuid-Afrika, Cato Ridge
Hier is dan eindelijk mijn lang beloofde blog. Helaas vliegt de tijd voorbij, waarbij ook m'n blog er soms een beetje bij inschiet. Sorry! Vanaf nu ga ik dit anders aanpakken, nog acht weken te gaan!
Introductieweek.
Op zaterdag 20 september zijn we dan eindelijk aangekomen in Zuid-Afrika, het avontuur is begonnen! Met 11 meiden van verschillende opleidingen komen we aan bij God's Golden Acre (GGA) waar we de komende vier maanden aan de slag mogen. Dit ligt in Cato Ridge in Kwa Zulu Nathal. Bij aankomst op het terrein worden we vanuit de bosjes enthousiast besprongen door Young Zulu Warriors, een groep kinderen/jongeren van GGA die aan een vechtdans doet. Ze geven een optreden in het gezelschap van alle vrijwilligers, kinderen en eigenaren van GGA. Er wordt erg mooi gezongen en gedanst en gelijk besef ik, ik ben echt in Afrika, dit is het. We verkennen ons huisje waar we zullen verblijven deze maanden en daar schrik ik wel even van. Een redelijk klein en primitief huis, waarbij de douche al niet werkt en er eigenlijk maar één plek is waar we kunnen zitten op plastic tuinstoelen, de eettafel. Dit betekent dat we de komende vier maanden dus alleen maar rond deze tafel zullen rondbrengen. Ach, alles went, dus ook dit en ik ga vol goeie moed slapen in m'n nieuwe hooizolderkamertje met twee andere studenten.
Deze eerste anderhalve week verblijven er ook twee docenten van onze school Windesheim op GGA. Zij bekijken de situatie op dat moment en proeven de sfeer, om een goed beeld te krijgen van waar wij deze maanden zullen verblijven. Op zondagochtend gaan we in lange jurken naar de openbare keuken, waar elke week een kerkdienstje georganiseerd wordt door de kinderen. Erg leuk om te zien hoe goed deze kinderen al kunnen zingen en met wat een enthousiasme dit gaat.
Maandag vertrekken we naar een basisschool in de vallei. Hier is een hele duidelijke hiërarchie te zien. Deze basisschool bestaat uit zo'n 25 lokalen, vol met grote klassen kinderen. De kinderen hebben erg veel respect voor ouderen en vooral voor docenten of directie. We worden verwelkomd door het management en de kinderen zingen en dansen voor ons, dat is nog is een welkom. Op deze school zullen we de komende maanden ook lessen gaan geven in verschillende vakgebieden. Zo zullen er first medical response, computerlessen en HIV/aids lessen gegeven worden. We vervolgen onze reis door de vallei en Heather (eigenaresse) laat ons allerlei indrukwekkende plekken zien met veel armoede. De vallei bestaat uit allerlei heuvels/bergen die volstaan met kleine zelfgemaakte huisjes van een paar m². De één gemaakt van karton of stalen platen, de andere gemaakt van klei. Ik vind het heel bizar te beseffen dat mensen in deze huisjes wonen en zich moeten redden met ongeveer niets. Wat ook opvalt is dat er overal mensen lopen. Fietsen of auto's worden hier amper gebruikt, men loopt van a naar b. Ook kinderen die naar school geweest zijn, moeten vaak nog 2/3 uur naar huis lopen, wat niet altijd even veilig is. Hoe luxe hebben we het dan wel niet in Nederland. Daar worden kinderen nog opgehaald voor een paar honderd meter.
Dinsdag vindt er een voedseldropping plaats, deze is ook in de vallei. Deze voedseldropping wordt vanuit GGA georganiseerd en kan gerealiseerd worden door sponsors. Dit pakket bestaat uit een zak meel, rijst, olie, zout en nog wat andere basisproducten. We vertrekken met de hele groep in een bus en er volgt een truck met alle pakketten. Deze dropping duurt een hele dag. We gaan langs allerlei huisjes en droppen de pakketten. Allerlei kinderen komen aangerend om de pakketten op hun hoofd terug naar het huisje te dragen. Ondanks deze leefomgeving lachen de meeste kinderen nog, bijzonder om te zien.
Op woensdag staat er een dagje strand op de planning in Durban. Helaas gaat dit uiteindelijk niet door. Ja zo gaat het dus ook hier in Zuid-Afrika, de planning wijzigt wel 10x. Wachten, geduld hebben, flexibel zijn, je leert het hier allemaal. Gelukkig hebben we deze dag lekker kunnen zwemmen met de kinderen hier op het terrein. Bij het weeshuis is een resort waar dit zwembad officieel bij hoort. Dit resort loopt op dit moment niet erg goed, maar daar doe ik met twee studenten een onderzoek naar, zodat dit in de toekomst voor inkomsten kan zorgen voor het weeshuis.
Op donderdag vertrekken we richting Johannesburg. Een trip van vier dagen met de hele groep, twee docenten, Wimpie (een werknemer) en Sigle (de chauffeur).De eerste tussenstop is Drakensberg, daar verblijven we een nachtje in een erg leuk en gezellig hostel. Het plan is om de Drakensberg te beklimmen, maar helaas is het hier al te laat voor, dan zou het al donker zijn als we terugkomen. Daarom pakken we een korte wandeling over de savanne, wat erg mooi en open is, vooral met de ondergaande zon.
Vrijdag vervolgen we onze reis richting Johannesburg. De volgende tussenstop is de cheetahfarm, wat een warme dag beloofd te worden, zonder schaduw op het park. We krijgen een rondleiding en mogen vervolgens in de hokken van de cheetahs voor foto's en om ze te aaien. Over het algemeen ben ik niet echt een held met dieren, maar de kans om met een cheetah op de foto te gaan kan ik natuurlijk niet laten schieten. Bijzonder om zo dichtbij zo'n gevaarlijk beest te kunnen komen. Daarom blijf ik ook niet langer dan 20 seconden daar staan.
Na het park vertrekken we nu dan echt naar Johannesburg, maar het blijft Zuid-Afrika, dus alles gaat weer een beetje anders dan gepland. We krijgen pech. Het wiel van de aanhangwagen blijkt er bijna af te rollen, dus de ANWB van Zuid-Afrika wordt gebeld. Verrast door zijn snelle komst, kunnen ook wij met de inhoud van de aanhanger in de overvolle bus weer verder. 'S avonds rond 21.00 uur komen we aan in het 'spannende' Johannesburg. Gelukkig gaat alles goed en kunnen we uiteindelijk veilig slapen in het hostel.
Zaterdag staat ons de Soweto-tour te wachten. Deze tour laat ons alle bijzondere bezienswaardigheden van Johannesburg zien, zoals het stadion van het WK, veel arme arbeiderswijken en Afrikaanse marktjes. Bij terugkomst bij het hostel, gaan we op zoek naar wat cafeetjes en restaurantjes, die we al vrij snel gevonden hebben. Na lekker gegeten te hebben relaxen en skypen we met de gratis wifi in het hostel, daar maken we altijd graag even gebruik van.
De laatste dag van de trip is aangebroken. Deze zondag gaan we naar het apartheidsmuseum, wat natuurlijk alles verteld over de apartheid die hier zo'n 25 jaar geleden nog was. Het was indrukwekkend om filmfragmenten en teksten te lezen van mensen die toen zo erg werden uitgebuit, alleen maar om de huidskleur. Op de terugweg zetten we onze docenten af op het vliegveld en gaan we richting 'huis'. Vanaf nu mogen we aan het werk. Hierover kun je meer lezen in m'n volgende blog!
Introductieweek.
Op zaterdag 20 september zijn we dan eindelijk aangekomen in Zuid-Afrika, het avontuur is begonnen! Met 11 meiden van verschillende opleidingen komen we aan bij God's Golden Acre (GGA) waar we de komende vier maanden aan de slag mogen. Dit ligt in Cato Ridge in Kwa Zulu Nathal. Bij aankomst op het terrein worden we vanuit de bosjes enthousiast besprongen door Young Zulu Warriors, een groep kinderen/jongeren van GGA die aan een vechtdans doet. Ze geven een optreden in het gezelschap van alle vrijwilligers, kinderen en eigenaren van GGA. Er wordt erg mooi gezongen en gedanst en gelijk besef ik, ik ben echt in Afrika, dit is het. We verkennen ons huisje waar we zullen verblijven deze maanden en daar schrik ik wel even van. Een redelijk klein en primitief huis, waarbij de douche al niet werkt en er eigenlijk maar één plek is waar we kunnen zitten op plastic tuinstoelen, de eettafel. Dit betekent dat we de komende vier maanden dus alleen maar rond deze tafel zullen rondbrengen. Ach, alles went, dus ook dit en ik ga vol goeie moed slapen in m'n nieuwe hooizolderkamertje met twee andere studenten.
Deze eerste anderhalve week verblijven er ook twee docenten van onze school Windesheim op GGA. Zij bekijken de situatie op dat moment en proeven de sfeer, om een goed beeld te krijgen van waar wij deze maanden zullen verblijven. Op zondagochtend gaan we in lange jurken naar de openbare keuken, waar elke week een kerkdienstje georganiseerd wordt door de kinderen. Erg leuk om te zien hoe goed deze kinderen al kunnen zingen en met wat een enthousiasme dit gaat.
Maandag vertrekken we naar een basisschool in de vallei. Hier is een hele duidelijke hiërarchie te zien. Deze basisschool bestaat uit zo'n 25 lokalen, vol met grote klassen kinderen. De kinderen hebben erg veel respect voor ouderen en vooral voor docenten of directie. We worden verwelkomd door het management en de kinderen zingen en dansen voor ons, dat is nog is een welkom. Op deze school zullen we de komende maanden ook lessen gaan geven in verschillende vakgebieden. Zo zullen er first medical response, computerlessen en HIV/aids lessen gegeven worden. We vervolgen onze reis door de vallei en Heather (eigenaresse) laat ons allerlei indrukwekkende plekken zien met veel armoede. De vallei bestaat uit allerlei heuvels/bergen die volstaan met kleine zelfgemaakte huisjes van een paar m². De één gemaakt van karton of stalen platen, de andere gemaakt van klei. Ik vind het heel bizar te beseffen dat mensen in deze huisjes wonen en zich moeten redden met ongeveer niets. Wat ook opvalt is dat er overal mensen lopen. Fietsen of auto's worden hier amper gebruikt, men loopt van a naar b. Ook kinderen die naar school geweest zijn, moeten vaak nog 2/3 uur naar huis lopen, wat niet altijd even veilig is. Hoe luxe hebben we het dan wel niet in Nederland. Daar worden kinderen nog opgehaald voor een paar honderd meter.
Dinsdag vindt er een voedseldropping plaats, deze is ook in de vallei. Deze voedseldropping wordt vanuit GGA georganiseerd en kan gerealiseerd worden door sponsors. Dit pakket bestaat uit een zak meel, rijst, olie, zout en nog wat andere basisproducten. We vertrekken met de hele groep in een bus en er volgt een truck met alle pakketten. Deze dropping duurt een hele dag. We gaan langs allerlei huisjes en droppen de pakketten. Allerlei kinderen komen aangerend om de pakketten op hun hoofd terug naar het huisje te dragen. Ondanks deze leefomgeving lachen de meeste kinderen nog, bijzonder om te zien.
Op woensdag staat er een dagje strand op de planning in Durban. Helaas gaat dit uiteindelijk niet door. Ja zo gaat het dus ook hier in Zuid-Afrika, de planning wijzigt wel 10x. Wachten, geduld hebben, flexibel zijn, je leert het hier allemaal. Gelukkig hebben we deze dag lekker kunnen zwemmen met de kinderen hier op het terrein. Bij het weeshuis is een resort waar dit zwembad officieel bij hoort. Dit resort loopt op dit moment niet erg goed, maar daar doe ik met twee studenten een onderzoek naar, zodat dit in de toekomst voor inkomsten kan zorgen voor het weeshuis.
Op donderdag vertrekken we richting Johannesburg. Een trip van vier dagen met de hele groep, twee docenten, Wimpie (een werknemer) en Sigle (de chauffeur).De eerste tussenstop is Drakensberg, daar verblijven we een nachtje in een erg leuk en gezellig hostel. Het plan is om de Drakensberg te beklimmen, maar helaas is het hier al te laat voor, dan zou het al donker zijn als we terugkomen. Daarom pakken we een korte wandeling over de savanne, wat erg mooi en open is, vooral met de ondergaande zon.
Vrijdag vervolgen we onze reis richting Johannesburg. De volgende tussenstop is de cheetahfarm, wat een warme dag beloofd te worden, zonder schaduw op het park. We krijgen een rondleiding en mogen vervolgens in de hokken van de cheetahs voor foto's en om ze te aaien. Over het algemeen ben ik niet echt een held met dieren, maar de kans om met een cheetah op de foto te gaan kan ik natuurlijk niet laten schieten. Bijzonder om zo dichtbij zo'n gevaarlijk beest te kunnen komen. Daarom blijf ik ook niet langer dan 20 seconden daar staan.
Na het park vertrekken we nu dan echt naar Johannesburg, maar het blijft Zuid-Afrika, dus alles gaat weer een beetje anders dan gepland. We krijgen pech. Het wiel van de aanhangwagen blijkt er bijna af te rollen, dus de ANWB van Zuid-Afrika wordt gebeld. Verrast door zijn snelle komst, kunnen ook wij met de inhoud van de aanhanger in de overvolle bus weer verder. 'S avonds rond 21.00 uur komen we aan in het 'spannende' Johannesburg. Gelukkig gaat alles goed en kunnen we uiteindelijk veilig slapen in het hostel.
Zaterdag staat ons de Soweto-tour te wachten. Deze tour laat ons alle bijzondere bezienswaardigheden van Johannesburg zien, zoals het stadion van het WK, veel arme arbeiderswijken en Afrikaanse marktjes. Bij terugkomst bij het hostel, gaan we op zoek naar wat cafeetjes en restaurantjes, die we al vrij snel gevonden hebben. Na lekker gegeten te hebben relaxen en skypen we met de gratis wifi in het hostel, daar maken we altijd graag even gebruik van.
De laatste dag van de trip is aangebroken. Deze zondag gaan we naar het apartheidsmuseum, wat natuurlijk alles verteld over de apartheid die hier zo'n 25 jaar geleden nog was. Het was indrukwekkend om filmfragmenten en teksten te lezen van mensen die toen zo erg werden uitgebuit, alleen maar om de huidskleur. Op de terugweg zetten we onze docenten af op het vliegveld en gaan we richting 'huis'. Vanaf nu mogen we aan het werk. Hierover kun je meer lezen in m'n volgende blog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
